1- با تشکر از حضور در این مصاحبه، لطفا خودتان را معرفی کرده و سوابق علمی، پژوهشی، اجرایی و عملی خود و فعالیت های مرتبط با این پژوهش را بیان کنید:

به نام خدا. با سلام و احترام. مریم جلالی، عضو هیئت علمی گروه آموزشی ارتز و پروتز دانشگاه علوم پزشکی ایران هستم. بیش از 22 سال است که در حال یادگیری و کسب تجربه از طریق فرصت فعالیت به عنوان عضو هیئت علمی هستم و بیشتر از ده سال آن را با افتخار در دانشکده علوم توانبخشی سپری کرده‌ام.

------------------------------------------------------------------------------------

2- دلیل اصلی شما برای انتخاب این طرح تحقیقاتی چه بود و چه کسانی در این پژوهش یاری دهنده شما بودند؟

انتخاب این موضوع از یک دغدغه بالینی و اجتماعی آغاز شد؛ سالمندی یکی از ویژگی‌های جوامع امروز است. با افزایش سن ممکن است تغییراتی در راستای ستون فقرات ایجاد ‌شود و کیفیت زندگی سالمندان را کاهش دهد. روش استاندارد بررسی و اندازه‌گیری زوایای قوس‌های ستون فقرات، رادیوگرافی است. این روش بسیار دقیق است، اما هزینه‌بر است و فرد را در معرض اشعه قرار می‌دهد و همیشه هم در دسترس نیست. روش‌های غیرتهاجمی قابل اعتماد و در دسترس می‌توانند کمک بزرگی در ارائه خدمات درمانی، اقدامات پژوهشی و آموزشی داشته باشند. در این طرح، روایی و پایایی چند ابزار و روش غیررادیوگرافی، با روش استاندارد (رادیوگرافی) مقایسه شدند. در طراحی و اجرای این طرح، آقای دکتر مصطفی حسین‌آبادی (که در زمان تصویب طرح دانشجو بودند)، همچنین آقای دکتر رضا صالحی، خانم دکتر فاطمه آزادی‌نیا و آقای دکتر حسن قندهاری مشارکت داشتند.

--------------------------------------------------------------------------------------

3- پژوهش تان را معرفی کرده و با معرفی ویژگی ها و نوآوری های آن در خصوص موضوعات و محورهای آن شرح دهید:

این پژوهش به بررسی چهار ابزار غیرتهاجمی شامل کایفومتر، آرکومتر، فوتوگرافی و نرم‌افزار موبایل گونیامتر پرداخته است. نوآوری اصلی کار در مقایسه همزمان این ابزارها با روش رادیوگرافی و بررسی اعتبار و تکرارپذیری آن‌ها در جامعه سالمندان بالای 60 سال دارای هایپرکایفوز بود. پیش‌تر، مطالعات مشابه بیشتر بر نوجوانان یا افراد جوان تمرکز داشتند، اما در این طرح، این بررسی در سالمندان انجام شد. همچنین علاوه بر کایفوز توراسیک، زاویه لوردوز لومبار نیز مورد توجه قرار گرفت که پژوهش‌های پیشین کمتر به آن پرداخته شده است.

--------------------------------------------------------------------------------------

4- آیا این پژوهش به مرحله اجرا و بهره برداری رسیده است؟

این پژوهش به طور کامل اجرا شد. داده‌ها جمع‌آوری و نتایج تحلیل شد. اکنون یافته‌ها در قالب گزارش نهایی آماده انتشار و ارائه به جامعه علمی و درمانگران است. یک مقاله از نتیجه این کار نیز تهیه شده است و در مراحل نهایی نظردهی توسط همکاران طرح است. گونیامتر و کایفومتر در این مطالعه عملکرد بسیار خوبی نشان دادند و می‌توانند به‌طور عملی در کلینیک‌ها مورد استفاده قرار گیرند.

--------------------------------------------------------------------------------------

5- این طرح پژوهشی چه گره ای از مشکلات مردم باز خواهد کرد؟

بر اساس نتایج این طرح، ابزارهایی که اعتبار و پایایی آنها قابل قبول تشخیص داده شده است، می‌توانند در مراکز درمانی به عنوان روش‌های ساده، در دسترس، بدون خطر و کم هزینه، امکان ارزیابی زوایای ستون فقرات افراد سالمند را فراهم کنند. این امر نه تنها خطر قرارگیری در معرض اشعه را کاهش می‌دهد، بلکه امکان تشخیص زودهنگام مشکلات، انتخاب درمان مناسب و کاهش هزینه‌ها را فراهم می‌کند.

--------------------------------------------------------------------------------------

6- انتظار شما از مسئولین و متولیان امور پژوهشی در زمینه حمایت و یا توسعه فعالیت های مشابه چیست و چه راهکارهایی پیشنهاد می کنید؟

• زیرساخت‌های لازم و به‌روز برای پژوهش در دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقات فراهم شود.
• پیچیدگی‌ها و موانع اداری در مسیر پژوهش شناسایی و بهبود داده شوند.
• پژوهش به نحوی که نتایج پژوهش شایستگی انتقال و استفاده را داشته باشند، مدیریت شود.
•  ساختارهای حمایتی که به شکل‌گیری محیط‌های نوآورانه منجر شود، تشکیل شود.
• مدلهای کاربست یافته‌های پژوهش‌ها و سازماندهی شواهد برای جلوگیری از بی ثمر ماندن آنها در مدیریت پژوهش در نظر گرفته شود.

--------------------------------------------------------------------------------------

7- اگر توضیح دیگری درخصوص برنامه های جاری، آینده و اهداف تان دارید در خاتمه این گفتگو بفرمایید: 

امیدوارم بتوانم در عملی کردن امکان استفاده مؤثرتر از  نتایج پژوهش‌ها بر اساس جامعه هدف نقش داشته باشم. در پایان هم از حمایت مرکز تحقیقات توانبخشی از این پژوهش صمیمانه سپاسگزارم.