مقایسه اثر آنتی ژن های لایه مطبق و مایع کیست هیداتیک بر میزان مرگ سلولی و استرس اکسیداتیو در رده های سلولی A549 ریه و HepG2 کبد
مجری طرح: دکتر راحله رفیعی سفیددشتی ، همکاران طرح: مهدیس رادفر- الهام رزمجو- معصومه توکلی- الهام بحرینی - مریم علیپور
بر اساس مطالعات گذشته نگر یک رابطه منفی، بین ابتلا به سرطان و عفونت اکینوکوکوس گرانولوزوس احتمالاً وجود دارد. در این تحقیق که ادامه مطالعات قبلی بود، آنتی‌ژن‌های لامینیتت لایر و مایع کیست هیداتید بر تکثیر یا مرگ سلولی و فعالیت آنزیم های اکسیداتیو با یکدیگر در دو بافت متفاوت سلول های سرطانی ریه و کبد، مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته‌ها حاکی از آن بودند که هر دو نوع آنتی ژن توانایی مهار رشد سلولی را دارند اما مکانیسم اثر آنها ممکن است متفاوت باشد. افزایش آپوپتوز به عنوان یک مسیر مهم برای مرگ برنامه ریزی شده یاخته ای شناخته می شود که می تواند منجر به کاهش جمعیت سلولی شود. همچنین تغییراتی که در سطح ROS مشاهده شد نشان دهنده ی نقش بالقوه ی اکسایش-کاهش در القای مرگ برنامه ریزی شده است. این تحقیق گامی مهم برای شناخت پتانسیل ضدسرطانی ترکیبات موجود در کیست هیداتیک برداشته است.