بررسی اثر مکمل‌یاری با نانوسلنیوم بر بیان ژن‌های SRC، STAT3، JAK2 و ایندول آمین 2 و 3 دی اکسیژناز، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی سرم، سطح سرمی گلوتاتیون پراکسیداز، مالون‌دی‌آلدهید و علائم افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی؛ کارآزمایی بالینی تصادفی سه‌سوکور

مجری طرح: دکتر فرزاد شیدفر، همکاران طرح:  مروارید نورمحمدی، فرناز اعتصام، پکاه خسرویان دهکردی، علی امینی، مرتضی محمد زاده

 مکمل‌یاری نانوسلنیوم می‌تواند با افزایش سطوح GPX و TAC دفاع آنتی‌اکسیدانی را بهبود بخشد و علائم افسردگی را کاهش دهد. بهبود مشاهده‌شده در نشانگرهای استرس اکسیداتیو نشان می‌دهند که نانوسلنیوم ممکن است یک رویکرد درمانی نوین برای مقابله با عدم تعادل اکسیداتیو مرتبط با MDD ارائه دهد. در حالی که مکمل‌یاری با سلنیوم به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی خود امید ایجاد می‌کند، طبیعت پیچیده و چندعاملی افسردگی احتمالاً تأثیر آن را بر بیان ژن‌های JAK2/STAT3 ، SRC و IDO1 و در نتیجه تجزیه تریپتوفان و حفظ سروتونین در این مطالعه مبهم کرده است.نتایج این پزوهش نشان داد که عوامل محیطی، رفتاری و ژنتیکی ممکن است اثرات بالقوه سلنیوم را تحت‌الشعاع قرار داده باشند. پیشنهاد می‌شود متخصصین روان‌پزشکی از نانوسلنیوم به عنوان درمان کمکی در MDD سود برند.

 

Template settings