ارزیابی بیان مارکرهای CD52 و PD-L1 در بیماران مبتلا به لوسمی لمفوسیتی مزمن (CLL) و ارزش پیش بینی کننده/پیش آگهی دهنده آنها
مجری طرح: دکتر محسنرضوی، همکاران: سید سینا ساداتی، حسن خرمیان، کوثر سادات حسینی کلبادی
اهمیت روزافزون داروهای آنتی بادی مونوکلونال در درمان سرطان، به ویژه در بدخیمی های هماتولوژیک، شناسایی مارکرهای CD بر روی غشاهای لنفوسیتی و واریانس آنها بین زیر گروه های مختلف اهمیت بیشتری یافته است. ظهور داروهایی مانند alemtuzumab، یک آنتی بادی مونوکلونال که CD52 را هدف قرار می دهد، و مهارکننده های ایمون بازرسی مانند atezolizumab، که PDL-1 را هدف قرار می دهد، این امر توجه به این نشانگرها را جلب کرده است و بر نیاز به تحقیقات بیشتر تاکید می کند.
پژوهش حاضر از بررسی ۶۷ بیمار مبتلا به chronic lymphocytic leukemia (CLL) در دو گروه با و بدون سابقه درمان تفاوت معنی‌داری در گروه‌های CD19+، CD23+، CD52-2+ و CD52+PDL-1 بین گروه‌ها نشان نداد، اگرچه این نشانگرها میانگین بالاتری را در گروه پیگیری داشتند. با این حال، بیان غیر قابل توجهی بالاتر از PDL-1 در گروه درمان مشاهده شد. برعکس، گروه درمان سطوح بیانی قابل توجهی بالاتری از نشانگرهای زیستی CD5+، CD52+ و CD23+CD52+ نشان دادند. این یافته ها ممکن است به ما کمک کند تا بیماران را با دقت بیشتری از نظر عوامل خطر، به ویژه در زمان تشخیص، طبقه بندی کنیم.
آخرین اخبار
آرشیو
.jpg)
